Anna Lewicka
Z wykształcenia przede wszystkim psycholog, od ponad 14 lat współpracuje ściśle z biznesem, prowadząc coaching, mentoring, szkolenia i treningi w obszarze rozwoju osobistego oraz kompetencji zawodowych. Pracuje dla firm i organizacji jako szkoleniowiec, psycholog, psychoterapeuta, konsultant, analityk, doradca zawodowy, coach, nauczyciel akademicki. Realizuje projekty w zakresie rozwoju kompetencji zawodowych i interpersonalnych w procesie grupowym i indywidualnym. Założycielka Akademii Przemiany i Rozwoju Człowieka Anna Lewicka, prowadzi rozwój drugiego człowieka w ramach autorskich programów rozwoju osobistego oraz zawodowego.
Prowadzi Pani doradztwo zawodowe, między innymi w gliwickiej szkole plastycznej – średniej szkole zawodowej kształcącej w zawodach artystycznych. Jak wygląda Pani współpraca z uczniami tej szkoły artystycznej?
Zajęcia odbywają się w ramach zajęć szkolnych i są prowadzone w dwóch trybach: indywidualnym i grupowym. Program i tematy są indywidualnie dostosowywane do potrzeb uczniów: każda klasa ma inne potrzeby, przede wszystkim ze względu na zróżnicowane etapy edukacji.
Jak wygląda proces doradztwa zawodowego i praca z uczniem?
Ponownie podkreślę, że każda klasa ma inne potrzeby. Osobiście zawsze rozpoczynam pracę od zbudowania relacji, co ułatwia otwarcie się i dalszą pracę. Jestem również bardzo nastawiona na rozwijanie kompetencji miękkich, takich jak poznawanie siebie i uważność, budowanie własnej wartości. Później pracuję nad kompetencjami twardymi: jak zbudować CV, gdzie szukać ofert pracy czy projektów, jak określić swoje predyspozycje zawodowe.
Czy widzi jakieś różnice z młodzieżą kształconą w kierunkach artystycznych, a kształconą ogólnie?
Ciężko w tym przypadku o kategoryzację. W szkołach artystycznych młodzież jest na pewno już w pewien sposób bardziej ukierunkowana, w klasach ogólnych z kolei nie każdy ma jeszcze konkretną wizję na siebie. Jednak uważam, że jest to zawsze kwestia indywidualna i w taki właśnie sposób podchodzę do pracy z uczniami.
Jakiego rodzaju wsparcia w takim razie potrzebuje, według Pani doświadczeń, młodzież ze szkoły artystycznej?
Wśród społeczeństwa krąży taki szkodliwy mit, że praca artystyczna to nie jest do końca praca, zawód, zajęcie, które pozwoli na utrzymanie się. Staram się rozmawiać na ten temat z uczniami i poruszać kwestie związane z możliwościami traktowania zawodu artysty jako pracy zarobkowej. Bardzo ważny jest również obszar kompetencji, ich wydobywania, identyfikacji, nazywania, zdefiniowania, które są tymi kompetencjami „must have”. Poruszamy też taki tradycyjne kwestie związane z doradztwem zawodowym, jak przegląd szkół, uczelni, kierunków, rozwijania swojej działalności, ogólnie mówiąc – rozeznanie wśród możliwości, jakie mamy.
A jakie kompetencje – Pani zdaniem – są tymi „must have”?
Na pewno są to kompetencje związane z organizacją. Ważna jest również wytrwałość, wiara w siebie, autoprezentacja – jako psycholog i psychoterapeuta zwracam uwagę na pielęgnację tych umiejętności. W następnej kolejności wymieniłabym kompetencje twarde, typowo zawodowe.
Jak widzi Pani perspektywy rozwoju zawodowego, szanse na rynku pracy?
We współczesnym świecie szans jest bardzo dużo, jednak ponownie – jest to kwestia bardzo indywidualna. Jeśli człowieka ma wizję i pasje, to jest to podstawa do osiągnięcia sukcesu. Istnieje szereg różnych czynników, które mają wpływ na te szanse. Ważne jest również, że rynek pracy ma coraz większe tendencje do łączenia różnych dziedzin, co otwiera w pewien sposób pole możliwości podejmowania pracy.
Czy miała do czynienia z opiekunami staży zawodowych? Jakie cechy powinien mieć taki opiekun?
Tak, mam kontakt z nauczycielami i opiekunami staży w szkołach. Najważniejszą ich cechą w mojej opinii powinna być otwartość oraz chęć do uczenia. Taka osoba powinna również być bardzo uważna w stosunku do podopiecznego: nadawać kierunek, myśleć perspektywicznie, ale nie ograniczać.
Dziękuję bardzo za rozmowę!
Logo projektu
Finansowanie
