Spacer z wykorzystaniem Gliwickiej Aplikacji Miejskich Aktywności GAMA. Prosimy o zabranie telefonów i słuchawek.
Premiera spaceru z udziałem poetek i poetów – 11 sierpnia 2023 r. – start o godz. 18.00, spotkanie koło BARU TEATRALNEGO, ul Tadeusza Kościuszki 12, Gliwice (mapa.pdf).
Niektórzy lubią poezję – znacie ten wiersz Szymborskiej? To idzie mniej więcej tak: Niektórzy lubią poezję – niektórzy, czyli nie wszyscy. Tu na chwilę się zatrzymamy: niektórzy biorą udział w spacerze poetyckim. Niektórzy – oczywiście: nie wszyscy. Część z nich niekoniecznie lubi poezję, lecz ma akurat wolny dzień, a pogoda dopisuje. Część lubi poezję, ale czasami uważa, że poezja jest trudna, że aby móc ją docenić, trzeba rozumieć ją na wskroś i we wszystkie strony – niektórzy mają na to czas, ale pewnie nie wszyscy. Niektórzy to potrafią, ale – no właśnie – nie wszyscy.
Witajcie na trasie spaceru poetyckiego. Czego się spodziewać? Prawdopodobnie kilku niespodzianek, z których każda osadzona będzie w codzienności: tym nieznośnym i cudownym doświadczeniu każdego z nas. Wierzymy mocno, że aby móc doceniać poezję, nie trzeba mieć do tego specjalnego przygotowania. Wystarczy moment – wyłom w codzienności, w bieganinie i krzątactwie – w trakcie którego uda nam się wyłuskać zmysłowe doświadczenie życia, spotkania z człowiekiem czy z naturą, serię skojarzeń lub moment, w którym codzienność ustępuje wobec chwili ciszy czy muzyki. Aby móc spotkać się z poetą i z tym, co tworzy, nie trzeba wielkiej biblioteki, dekady spędzonej w samotności i skały Judahu. Wystarczy moment skupienia w kolejce na poczcie czy do warzywniaka, odrobina oddechu łapanego gdzieś w parku czy na przystanku, chwila uwagi wobec pomników czy tablic, które mijamy w pośpiechu każdego dnia.
Wyruszcie z nami w podróż poprzez poezję i poprzez codzienność: przyjrzyjmy się wspólnie temu, jak dwie te rzeczy ze sobą się przeplatają, tworząc wspólnie doświadczenie jednocześnie uniwersalne i jedyne w swoim rodzaju.
1. Bar Teatralny – „Bańki mydlane” Urszula Zajączkowska
Przed każdą wyprawą dobrze jest się posilić, odpocząć i zebrać myśli. Jeszcze tak wiele dziś do zrobienia, a Bar Teatralny staje się bramą, przez którą można przejść do innego świata. To świat składający się z momentów, które są jednocześnie szczelinami w codzienności i jej dopełnieniem.
1a. Szachownica – przejście
Śmierć gra w szachy z tym, który nie spodziewał się jej tutaj spotkać. Jeszcze chwila zastanowienia, jeszcze moment nad planszą, jeszcze raz odwrócimy zegar, żeby na nowo wytyczyć bieg czasu: historia powtarza się i powtarza.
2. Ławka – „Naloty” Bartłomiej Majzel
Lot samolotu. Dzwony kościelne. Huk, horyzont. Niby wojna, a przecież to zwykły dzień. Trawa skoszona – gdzie się podział jej zapach?
3. Skwer Dessau – „Cold Wave” Barbara Klicka
Zieleń. Wilgotne powietrze. Można sobie wyobrazić popołudnie spędzone gdzieś w domu zdrojowym, jest cisza, jest spokój, ludzkie ciała mijają się na korytarzach, w gabinecie, w kolejce na basen. Zimno, choćby stanąć w pełnym słońcu.
4. Pomnik – „Afty” Patrycja Sikora
Zakwitały – mówi piosenka – pąki białych róż, wróć, Jasieńku…
Wpadamy co rusz na miejsca, które łączą przeszłość i teraźniejszość: dziwne, spękane mosty, w których spotykają się opowieści o powrotach różnego rodzaju. Powstaje opowieść symboliczna i opowieść prywatna o własnej tożsamości – tworzona doświadczeniem, gestem, ciałem.
5. Targowisko – „Marta 1” Joanna Bociąg
Ulica mówi na różne sposoby: podnosi głos – krzyczy – obniża głos – szepcze. Zamieszanie, gwar rozmów i gwizd – niby kuchennego czajnika, niby odjeżdżającego pociągu. Trzy złote łyse manekiny: błysk czyjegoś ramienia w tłumie.
5a. Kawiarnia – przejście
Znów hałas: kawiarnia, ulica, pośpiech. Od czasu do czasu wynurza się rwana opowieść; o czym mówią mężczyźni, kiedy myślą, że wszyscy ich słyszą, a o czym mówią, kiedy myślą, że nikt ich nie słucha?
6. Kino – „Ponuar” Maciej Bobula
W kinie można się zmierzyć z tą odwieczną opowieścią o stawaniu się: jest kino Lichtspiele, które staje się kinem Bajka, które staje się kinem Amok – jest i film o superbohaterach, jest panicz Bruce, który staje się Batmanem, jest i smok, co wije się na glebie, i chłopiec, który staje się mężczyzną, i mężczyzna, co może staje się człowiekiem.
7. Tablica w jidysz – „Buty damskie buty damskie kostki” Jakub Kornhauser
Na chwilę zatrzymujemy się pod tablicą upamiętniającą poprzednie życie Gliwic, jedno z ich wielu wcieleń, palimpsest. Kiedyś działał tu kuśnierz, nadal działa tu kuśnierz, wciąż unosi się zapach skóry, kleju, wciąż działają małe zakłady rzemieślnicze, wciąż szyje się jeszcze na zamówienie, na miarę.
8. Przystanek – „***” Agnieszka Wolny-Hamkało
Przystanek wydaje się znajomy, ale autobus nie przyjeżdża, z rozkładu jazdy trudno dowiedzieć się czegokolwiek. Czy ta historia znów się nie powtarza, nie narasta, czy to miejsce nie przypomina tego, do którego trafiają bohaterowie Zagubionej autostrady Davida Lyncha?
9. Most Zakochanych – „***” Magdalena Kicińska
Most i dźwięk kłódek, które wiatr wprawia w ruch lekko, nieubłaganie. Chciałoby się, aby ta melodia była przyjemna, kojarzyła się z romantycznym spotkaniem, ale nie jest: dźwięk pozbawiony kontekstu staje się metaliczny, obcy, zbyt konkretny.
10. Park – „Karmienie psów” Małgorzata Lebda
Schodzimy do zieleni; w zieleń. Jest jasno, powietrze wydaje się wilgotne, od czasu do czasu przychodzi koniec świata.
11. Ruiny Teatru Victoria – „Warkocz Bereniki” Bianka Rolando
Tu znowu miasto rośnie na mieście: okno w okno. Można wyobrazić sobie tłum wychodzący na zewnątrz nocą, po zakończeniu jednej z operetek, można wyobrazić sobie dym uchodzący na zewnątrz nocą, po podpaleniu ognisk przez Armię Radziecką, można wyobrazić sobie światło wychodzące na zewnątrz po jednym z letnich koncertów.
12. Poczta – finał
Dotarliśmy do celu. Dobrej zabawy!
Po spacerze zapraszamy na spotkanie z poetkami i poetami w Ruinach Teatru Victoria (aleja Przyjaźni 18) o godz. 20.00.
O projekcie
„Poets of Today – Voices of Tomorrow” projekt współpracy europejskiej współfinansowany w ramach programu Unii Europejskiej Kreatywna Europa realizowany przez organizacje partnerskie ze Słowenii, Polski, Węgier, Serbii i Finlandii.
Jego celem jest przybliżenie poezji i współczesnych poetek oraz poetów młodym ludziom, nauczycielom oraz lokalnym społecznościom poprzez rozwój nowych performatywnych form poetyckich. W każdym kraju partnerskim został powołany zespół artystyczny, który jest odpowiedzialny za opracowanie metodologii oraz stworzenie artystycznego programu poetycko-edukacyjnego. Polski zespół artystyczny projektu tworzą Małgorzata Lebda (poetka), Weronika Murek (pisarka, dramaturżka), Rafał Siderski (artysta wizualny, fotograf) oraz Wenancjusz Ochmann (muzyk, trener wokalny).
Więcej o zespole artystycznym.
Zaproszenie do udziału w projekcie przyjęły także uznane polskie poetki i poeci: Maciej Bobula, Joanna Bociąg, Magdalena Kicińska, Barbara Klicka, Jakub Kornhauser, Bartek Majzel, Patrycja Sikora, Bianka Rolando, Agnieszka Wolny-Hamkało oraz Urszula Zajaczkowska, którzy współpracują z nauczycielkami i nauczycielami z 11 śląskich szkół aby podnieść znaczenie czytania poezji w szkole.
Twórcy spaceru
Katarzyna Szyngiera – reżyserka. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, Akademii Teatralnej w Warszawie oraz Szkoły Wajdy. Laureatka nagrody Onetu OLŚNIENIA, wyróżnienia im. Zygmunta Hübnera ZŁOTY PROLOG, Nagrody Teatralnej Miasta Gdańska, tytułu POMORZANKA ROKU oraz Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury SPLENDOR GEDANENSIS, aureatka Lauru Konrada XX Festiwalu „Interpretacje”, nagrody głównej festiwalu Konfrontacje Młodych „m-teatr” oraz Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka żywa”. Współpracuje z teatrami w całej Polsce.
Weronika Murek – pisarka, dramaturżka i publicystka. Absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego, Faculdad de Derecho Universidad de Barcelona oraz studiów podyplomowych Uniwersytetu Jagiellońskiego Creative Writing (SLA). Autorka zbioru opowiadań Uprawa roślin południowych metodą Miczurina (nominacja do Paszportów Polityki, Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii Proza, Nagrody Conrada, finalistka Nagrody Nike oraz laureatka Nagrody im. Witolda Gombrowicza za najlepszy debiut książkowy), dramatu Feinweinblein (Nagroda Literacka Gdynia) oraz Sztuki Mięsa (nagroda za najlepszy debiut w Konkursie na WystawienieSztuki Współczesnej). Współpracuje z teatrami w całej Polsce.
Jacek Sotomski – kompozytor, multiinstrumentalista, performer, improwizator, aranżer, były korepetytor, epizodyczny aktor w serialu paradokumentalnym „Dlaczego Ja?”, laureat nagród na konkursach kompozytorskich i festiwalach teatralnych oraz zdobywca drugiego miejsca w konkursie „Pokemony w Borku”; beneficjent stypendiów artystycznych, nominowany do nagród muzycznych za osiągnięcia artystyczne, certyfikowany rekordzista ze znakiem UNI-VIBE; były pracownik sezonowy w małych i dużych przedsiębiorstwach.
Twórcy wydarzenia w Ruinach
Julia Mark – reżyserka teatralna. Studiowała Wiedzę o Teatrze w warszawskiej Akademii Teatralnej. Ukończyła Wydział Reżyserii krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Podczas studiów współpracowała z Bogdanem Hussakowskim (Teatr PWST), była też asystentką Mikołaja Grabowskiego w krakowskim Starym Teatrze. Debiutowała „Miłością Fedry” Sarah Kane w warszawskim Teatrze Polonia. Od tego czasu wystawia spektakle zarówno w teatrze lalkowym, gdzie realizuje klasykę literatury dla dzieci i dorosłych (między innymi „Alicję w Krainie Czarów” Lewisa Carolla w Teatrze Banialuka w Bielsku Białej, „Piotrusia Pana” Jamesa M. Barrie’go w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora im. Aleksandra Smolki), jak i dramatycznym („Mój niepokój ma przy sobie broń” Mateusza Pakuły w Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, „Zastrzel mnie i weź ze sobą” Marii Spiss w Teatrze Nowym w Krakowie). Julia Mark wygrała konkurs na reżyserię organizowany przez Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu (2009), a także otrzymała Dziką Różę Dziennikarzy za „Mój niepokój ma przy sobie broń” Mateusza Pakuły (Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, 2013), Srebrny kluczyk za najlepszy spektakl sezonu 2014/2015 w Jeleniej Górze za „Karskiego historię nieprawdziwą”, a także Don Kichota – nagrodę za debiut reżyserski w Polskim Radiu. Spektakle Julii były prezentowane na wielu festiwalach teatralnych, m.in. Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@port w Gdyni, festiwalu młodych reżyserów M-teatr w Koszalinie, Festiwalu Nowego Teatru w Rzeszowie, Wałbrzyskich fanaberiach teatralnych czy na krakowskiej Boskiej Komedii. Więcej na stronie artystki http://juliamark.eu/
Tomasz Schaefer – reżyseria światła i video
Identyfikacja wizualana
Katarzyna Wolny-Grządziel – projektantka, badaczka, pracownik naukowo-dydaktyczny na Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Prowadzi zajęcia z zakresu grafiki książki, grafiki edytorskiej oraz podstaw typografii i projektowania. Laureatka krajowych i międzynarodowych konkursów książki: Artists’ Books on Tour (Wiedeń, Praga, Lubljana 2011), Art Book Wanted (2013, Praga), Śląska Rzecz (2015, 2018, 2022), Projekt Roku STGU (2018) oraz Najpiękniejsza Książka Roku (2017, 2021, 2022,). Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2014).
Mapka spaceru
Plakat wydarzenia
Partnerzy projektu:
Organizacja:
Partner:
